Maandag, de eerste schooldag na de vakantie, werden we weer warm onthaald door vele knuffels en kusjes op de speelplaats. De leerlingen van het 1ste leerjaar mochten hun stembanden nog eens smeren voor ons. We leerden hen het liedje ATTAKATAMOEVA met een zelfverzonnen, bijpassend dansje. Weer een deuntje dat we waarschijnlijk de komende weken op de speelplaats nog zullen horen. We maakten van de leerlingen van het 4de leerjaar echte Piet Mondrianen. Eerst gaven we via een PowerPoint kort weer wie hij was, vervolgens konden de leerlingen zelf aan de slag. Er zaten weer mooie resultaten bij! WAT ALS: Het maandagavond is en je in je diepvriezer enkel nog maar een groentenmix hebt zitten, terwijl je in die combinatie helemaal niet zoveel trek hebt? Dan begin je gewoon met het sorteren van de groenten in verschillende groepen: de wortelen en paprika apart, de erwten en de bonen en maïs. Vervolgens maak je dan klaar waar je zin in hebt! Wij verkozen deze keer de wortelen en paprika. Aan onze docenten: een welgemeende dankjewel voor het kaartje! Dit konden we 10 april in ontvangst nemen! Dinsdag was het de beurt aan de leerlingen van het 2de leerjaar om hun zangtalenten boven te halen. In beide klassen brachten we het liedje ‘Le coq est mort’ aan. We gingen ook de uitdaging aan om hen in canon te laten zingen, én met succes! Ze waren dolenthousiast en deden het weer uitstekend goed! In de namiddag konden we in het 5de leerjaar het lied ‘Si tu aimes le soleil’ verderzetten. Na schooltijd gingen we met Ariana naar Ribeira Grande om een eerste aankoop voor school te realiseren. We schuimden heel wat winkels af (lees: Chinese winkels) in de hoop dat we ergens 8 dezelfde kastrollen zouden vinden. In de laatste winkel vonden we eindelijk 8 kastrollen van dezelfde soort, meenemen die handel! Na de aerobics gingen we nog met Ariana langs Julie, om te vragen wat de stand van zaken was voor de schilderschorten die we graag aan het weeshuis willen geven. Daar vertelde ze ons dat ze geen geschikte stof had kunnen vinden om deze te maken. Dus zo gingen we met Ariana nog opzoek naar een andere oplossing. We gingen horen bij een Senegalees hier in het dorp. Hij zou het wel voor elkaar kunnen krijgen. Dit wordt vervolgd. Daarna namen we een frisse douche en gingen we onze maagjes nog eens vullen bij Gato Preto of ook wel de Zwarte Kat. We vroegen op voorhand of hij gigoti aka stoofvlees met frietjes had in huis had voor 2 personen, wat zo het geval was! En of het heerlijk was! Echte Belgische kost hier in Kaapverdië. MAAR WAT ALS: De uitbater je op het einde van de avond nog wilt trakteren op iets, terwijl je eigenlijk toch al genoeg gedronken hebt? Dan bestel je gewoon je favoriete drankje: een pontche de chocolate voor Leen en een grog voor Line. De grog is een pure sterke drank van 45° graden en pontche bestaat uit een soort melk, chocolade en grog, wat meer verdund dus. Het drankje viel bij Leen nog in de smaak, maar bij Line was het minder vanzelfsprekend. Zo gingen we opzoek naar trucjes om het toch systematisch te doen verdwijnen. Maar wil je meer van die trucjes weten of zien? Vraag dan gerust wat raad aan tante Line! Woensdagmorgen wandelden we met onze 8 kastrollen in de hand, onder de kin en tegen de buik naar school. Hier in Kaapverdië zijn ze ook in de weer met de Facebookhype en foto’s van alles en nog nemen. Zo stalde de directeur de nieuwe kastrollen uit in de keuken en vond er een korte fotosessie plaats. Binnen het half uur verschenen ze al op Facebook en konden we al heel wat leuke en positieve reacties lezen van de bevolking! Er is dus zeker sprake van een eerste, geslaagde aankoop! EN WAT ALS: Er in de klas van professora Maria (3de leerjaar) een zieke leerling aanwezig is en ze besluit deze leerling naar huis te brengen? Wel, dan krijg je het krijtje in handen en mag je vooraan in de klas gaan staan. Onder jouw begeleiding lost er dan een leerling een cijferoefening op aan het bord en wordt het product vervolgens in Romeinse cijfers omgezet. Dit tot dat professora Maria terug is. Dit ging ons ook wel af! Donderdag mochten we na drie weken terug naar onze (b)engeltjes in het weeshuis gaan. Aangezien de zuster ons voor de vakantie nog niet kon vertellen welke activiteit we moesten voorzien, deden we gewoon mee met haar en hielpen we de kinderen bij het maken van een Paaskaartje. We bleven deze keer tot 12.30u, omdat de kinderen na het eten allemaal naar huis mochten omwille van Pasen. Zo was het vrijdag ook geen school voor de kinderen en was het weeshuis ook gesloten. Vrijdagmiddag konden we onze medestudenten die in Porto Novo verblijven, weer met open armen ontvangen in ons gezellige dorpje Ponta do Sol. Verder genoten we die dag van de zon aan het zwembad bij Wim & Hilde en ’s avonds gingen we weer iets eten bij Caleta, geanimeerd met muziek natuurlijk! Zaterdag ging de wekker af omstreeks 8.00u. Tijd om op te staan en ons klaar te maken voor een wandeling met z’n allen. Na het ontbijt gingen we eerst nog even langs bij de Spencer om voldoende drankvoorraad en koeken in te slaan. Vervolgens stapten we eerst naar de B&B, waar de anderen verblijven en om zo de taxi te nemen. Wij deden voor de tweede keer de wandeling van Cova de Paúl (krater) naar Paúl. Maar wat was de temperatuur een verschil met 7 februari! Het leek net of we in een oven terecht waren gekomen waarin we zaten te bakken. Onderweg kwamen we ook terrassen tegen met suikerriet. Jonas, Kelly en Jilke hadden dit eerder al eens gegeten zoals de Kaapverdianen daar hier mee rond lopen. Zo vroegen ze de eigenaar of het mogelijk was om wat te snijden voor ons en zo proefden wij er ook eens van. Leen vond het een aparte smaak hebben, maar Line vond het wel lekker! ’s Middags hielden we weer halt bij Bar O’Curral, waar we lekker gegeten hebben en daar vervolgens water insloegen voor de rest van de wandeling. Voor we de taxi instapten in Paúl, trakteerden we onszelf nog op een lekker, verdiend ijsje! Zo, die 13 km zit er alweer op. Dit is waarschijnlijk ook ineens onze laatste wandeling die we hier gedaan hebben. Nadat iedereen zich kon opfrissen, wassen en strijken was het tijd om naar Bar Zikriola te gaan waar we weer een leuke avond beleefden met onze medestudenten en Wim & Hilde. Zondag sliepen we uit, genoten we nog wat van het mooie weer aan het zwembad en was het alweer tijd om afscheid te nemen van elkaar voor twee weken. Ondertussen vond Ariana toch nog een dame in Ribeira Grande die onze schildersschorten in orde zou brengen, alvorens we hier moeten vertrekken. Wij zijn alvast benieuwd naar het resultaat! Met gemengde gevoelens begint het verblijf hier steeds op te korten. De tijd vliegt voorbij! Onze terugreis is ondertussen ook al gepland. Vrijdagmorgen 28 april nemen we met zijn allen de ferry richting Sao Vicente. Daar zullen we tot en met maandag 1 mei in een gezellig appartement verblijven om er onze geweldige buitenlandse stage af te sluiten. 1 mei vliegen we dan door naar Lissabon, waar we ook nog een nacht zullen verblijven in een hostel. En als alles verloopt zoals gepland, staan we dinsdagochtend met onze beide voeten weer op de Belgische bodem. Féliz Páscoa! Ciao!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
April 2017
Categories |