Maandag, de start van de allerlaatste week hier in Ponta do Sol, wat een vreemd gevoel! We vlogen er meteen in! De leerlingen van professora Luísa deden nadat ze binnenkwamen in de klas meteen hun blauwe schorten uit en vormden een rij om met ons naar buiten te gaan. Hun balvaardigheden werden op de proef gesteld, en ook zij deden het verbazend goed! In het andere 1ste leerjaar maakten we slangetjes. Het ene hoofd was al wat ronder dan het andere hoofd, maar dat maakt van hun werkjes natuurlijk een uniek iets! Graag pronkten ze dan ook met hun slangetjes op de foto, die we vervolgens aan het prikbord in de klas hingen. In de namiddag mochten de leerlingen van het 4de leerjaar het estafettespel spelen met de kaarten (wat de leerlingen van het 3de leerjaar in het begin van onze stage speelden). Dit keer was de wind wel een kleine spelbederver omdat de kaarten niet echt bleven liggen. Maar toen we aan hen vroegen of ze het een leuk spel vonden, antwoordden ze allemaal JA (sim)! We zagen dat onze LO-spelletjes ook nog steeds in de smaak vallen bij andere leerkrachten en dat zij deze ook spelen. Soms komen ze eens buiten piepen als ze merken dat wij LO aan het geven zijn, waarschijnlijk dus om ideetjes op te doen! Dinsdag vonden onze laatste lessen in het 2de leerjaar plaats. Voor de speeltijd maakten we met de leerlingen een vis, waarvan het middenlijf bestond uit rietjes. Na de speeltijd gingen we langs bij een van de medewerkers van het gemeentehuis. Zo bedankten wij hem voor het verblijf hier en alles wat we hier hebben mogen doen. Na een lange wachttijd keerden we terug naar school. Helaas was er geen tijd meer om in het andere 2de leerjaar ook deze vis te maken. Voor de leerlingen van het 5de leerjaar voorzagen we de opdracht van Piet Mondriaan, die de leerlingen van het 4de leerjaar al eerder uitvoerden. Daar vertelde professor Antonío weer dat dit voor dinsdag niet op hun rooster stond, maar dat het woensdag wel mogelijk is. Deze activiteit schuift dus een dagje op. Woensdagmorgen vloeiden de eerste tranen bij Leen al over de wangen. Professora Maria bedankte ons voor alles wat we hier gedaan hebben en vervolgens zeiden enkele leerlingen nog een woordje, wat wel wat ontroerde! Na de speeltijd gingen we naar de klas van professor Luís, waar we met de leerlingen koningsbal speelden. Na onze middagpauze vertrokken we voor een laatste keer naar school om er te werken. De leerlingen van het 4de leerjaar deden een competitie waarbij ze allerlei oefeningen binnen de minuut zoveel mogelijk moesten uitvoeren. Denk daarbij aan squats, hurksprongen… Nadien gingen we voor onze allerlaatste activiteit hier naar het 5de leerjaar, waar de leerlingen kennis maakten met Piet Mondriaan. Onze stage in het buitenland zit er dus echt definitief op, wat stilaan wel begint door te dringen! ’s Avonds hebben we voor de laatste keer gekookt op ons eigen gasvuur. Het makkelijkste hebben we voor het laatst gehouden. We hadden nog spaghettisaus in de vriezer zitten. Nu is ook die helemaal leeg. Ondertussen hebben we ook de schrijnwerker van het dorp aan het werk gezet. Hij gaat 2 KUBB-spelen maken en 1 sjoelbak. Één KUBB-spel voor de school en het andere KUBB-spel en de sjoelbak zijn voor het jeugdcentrum hier in Ponta do Sol. Wim, Hilde & Ariana gaan dit verder voor ons regelen zodat dit op de juiste plaatsten terecht komt. Vandaag, donderdag, was dé grote afscheidsdag. Met nog een wereldkaart, krijtjes en wasco’s in onze handen vertrokken we om 9.30u naar school. Daar hadden alle leerkrachten en leerlingen zich verzameld op de speelplaats. Er werd een koor samengesteld van enkele leerlingen van het 2de en 3de leerjaar die voor ons het liedje ‘Le coq est mort’ zongen, wat wij ze eerder aangeleerd hadden. Na het zingen gaf de directeur nog een speech die aan ons gericht was en waarbij we nog een mooie attentie kregen. Na de overhandiging was het tijd om foto’s te nemen met het leerkrachtenteam en de leerlingen. Na het nemen van de foto’s kwamen de leerlingen naar ons toegelopen om knuffels en kusjes te geven. We moesten opletten dat we niet op de grond vielen. Dit warme gevoel zorgde weer voor enige ontroering, maar met een volwaardig gevoel, voldoening en een rugzak vol ervaringen konden we de school verlaten. Vervolgens was het tijd om met Ariana naar het weeshuis te gaan. Daar konden we de schilderschorten met nog 10 pakjes wasco’s overhandigen. Nadien volgde er een feestmaal met 4 zusters, Anaïsa, Ariana, de kokkin en nog een andere medewerkster. We kregen frietjes met kip en vele groenten voorgeschoteld. Als dessert volgde er nog zelfgemaakte aardbeien – en chocolade ijs. Ook zij gaven ons nog een attentie en daarna was het ook tijd om definitief afscheid te nemen. Hier konden we met volle buikjes en ook een goed gevoel terugkeren naar Ponta do Sol. Hier aangekomen namen we nog even de tijd om schelpjes te zoeken, poetsten we het hele appartement en namen we hier voor de laatste keer nog een koude douche. Nadien was het tijd om ons klaar te maken om onze laatste avond hier, een laatste keer te gaan eten samen met Wim & Hilde in Caleta, vlak naast de muzikanten. Het was weer een heel gezellige avond met z’n allen! Wat zullen we onze Kaapverdische ouders missen! Tot slot besloten we nog om een fotosessie met zijn tweeën te houden, voor het gemeentehuis, omdat dat de enige plaats is op het plein waar er veel verlichting is. Zo gingen ook voor de deur van het gemeentehuis poseren. Niet veel later stond er plots bewaking voor deze deur. Dan zijn we maar naar de kerk gegaan om de fotoshoot verder te zetten. Zo, wij zijn gepakt en gezakt om morgenvroeg naar São Vicente te vertrekken met de studenten van Porto Novo om samen deze geweldige ervaring/stage af te sluiten! Dit was dan ook ons allerlaatste blogbericht vanuit Kaapverdië! Een welgemeende dankjewel aan al onze trouwe lezers die hun best gedaan hebben om onze avonturen vanop een afstand mee te beleven! We laten nog van ons horen van zodra we terug met onze beide voeten op de belgische bodem staan! Als alles goed gaat zoals voorzien, landen we dinsdagmorgen om 11u in Brussel. Geen vaarwel Kaapverdië, maar TOT ZIENS! PARA SEMPRE EM MEUS CORACÃOS!
0 Reacties
Wat een raar gevoel, de start van de voorlaatste week op school! Wat is de tijd ontzettend vlug voorbij gevlogen! Voor de leerlingen van het eerste leerjaar stonden balvaardigheden op het programma. Net toen we naar buiten wilden gaan met de leerlingen van professora Luísa, kwam professor Carlos ook naar buiten om gebruik te maken van de speelplaats. Wat een teleurstelling voor onze leerlingen! Deze activiteit schuift dus op naar volgende week. Als tussendoortje zongen we dan maar de eerder aangeleerde liedjes. Zo verscheen hun lach al snel weer op hun snoetjes! Met de klas van professora Gabriela konden we de activiteit wel uitvoeren. We leerden de leerlingen onderhands en bovenhands werpen naar elkaar, alsook de botsbal. Als slot van de les mochten ze blikken omver werpen. Bij de ene leerling was het oriëntatievermogen al wat beter dan bij de andere leerling. Maar wat hadden ze er plezier in! In de namiddag leerden we de leerlingen van het 4de leerjaar de kledingstukken in het Frans. Dit keer ging het wat moeizamer, maar op het einde konden ze wel allemaal verwoorden wat ze aan hadden! Ook voor de leerlingen van het tweede leerjaar stonden er dinsdag dezelfde balvaardigheden al in het eerste leerjaar op het programma. De leerlingen van professora Hésilena deden het ook uitstekend goed. Toen we na de speeltijd binnenkwamen bij professor Carlos en hem vertelden dat we voor vandaag een lesje lichamelijke opvoeding voorzien hadden, meldde hij ons dat de leerlingen dat vandaag eigenlijk niet hebben. Hij was niet van plan om een uitzondering te maken, dus keken we maar toe. Tot onze verbazing loopt dat dan wel weer gestructureerd. Voor de leerlingen van het 5de leerjaar voorzagen we koningsbal. Toen we dat tegen professor Antonio vertelde, gaf hij ons ook de mededeling dat er vandaag geen L.O. op het rooster staat. Dit kon wel woensdag doorgaan om 13.50u. Woensdagmorgen begonnen we op school met een fotoshoot. De directeur zal gedacht hebben: “Als zij van mij een foto vragen, kan ik dat van hen ook wel vragen!” Eerst een foto samen voor de schoolpoort en nadien enkele individuele foto’s. Vervolgens gingen we naar de klas van professora Maria. Deze leerlingen mochten ook koningsbal spelen. Na de speeltijd gingen we dan naar professor Luís, waar we ‘Le coq est mort’ aanleerden. Volgende week worden deze lessen voor de klassen van het derde leerjaar omgedraaid. We kwamen ook te weten dat een leerkracht lager onderwijs hier maar 32 jaar moet werken. Zo moet professor Luís maar werken tot zijn 50ste levensjaar. Dus geïnteresseerden die het niet zien zitten om tot 67+ te werken? Kom gerust Kaapverdië opzoeken en start hier je carrière als leerkracht! Ondertussen zijn we ook begonnen met alles op te eten wat nog in de vriezer steekt. Wat uitrekenen voor hoeveel dagen we nog moeten koken… Alsook met het berekenen welke kleren we hier nog willen dragen en dus nog met de hand gewassen moeten worden. Anders gaat het gewoon in dé zak die wordt klaargemaakt voor de wasmachine. Afgelopen donderdag en vrijdag waren de laatste dagen dat we de zuster en Anaïsa te hulp stonden bij de kleuters en opdrachten met hen uitvoerden. Voor de jongste kleuters moesten we geen activiteit voorbereiden. We leerden aan de oudste kleuters de indianendans, herhaalden de eerder geleerde dansjes, besproken de geluiden van de dieren van het liedje ‘kuikentje piep’ of in het Portugees ‘Pintinho Pio’. Vervolgens mochten ze ook zelf een kuikentje maken met hun hand. Dat vonden ze ook best spannend, een handafdruk met verf plaatsen op een hand! We hebben er nog geen definitief afscheid van moeten nemen, aangezien we volgende week donderdag nog langsgaan om de schilderschorten etc. af te geven. De zusterverantwoordelijke kwam met het voorstel dat ze ’s middags ook voor eten zou zorgen. Het lijkt wel op een laatste avondmaal! We haalden donderdagnamiddag onze bakkunsten nog eens boven en maakten 2 perencakes die we vrijdag meenamen naar het weeshuis. Deze cake viel zeker in de smaak bij de kinderen! Donderdagavond om 20.00u werden we verwacht bij de directeur om mee zijn verjaardag te vieren. Eerder wilde hij niet zeggen hoeveel jaar hij werd, maar daar werd al snel duidelijk dat het om een iets specialere verjaardag ging. Hij mocht zijn 40ste verjaardag vieren. Toen we binnenkwamen was het hele huis al versierd en stonden er al tal van hapjes op tafel. De drank was zeker ook goed bevoorraad! Vervolgens werd de buffettafel ook goed gevuld. Daar merkten we iets op dat wel op stoofvlees leek en schepten we dus wel wat op. Bij de eerste hap werd het al snel duidelijk dat onze verwachtingen niet ingevuld werden. Line kon er de naam op plakken: lever. Wat viel dat tegen! We deden er alles aan om het zo onopvallend mogelijk te verwerken. Omstreeks 23u was het tijd om het verjaardagslied te zingen. De 40 ballonnen die in de woonkamer tegen het plafond hingen, moesten er ook aan geloven. Vervolgens werden er nog eens wensen en kussen uitgedeeld en werd de reusachtige taart aangesneden. Na het verorberen van het dessert werd er nog wat gedanst en keerden we rond middernacht huiswaarts. Zaterdag hadden we geen tijd om uit te slapen. Onze wekker ging nog vroeger af dan gewoonlijk, om 6.45u. Aangezien we om 7.30u werden op school verwacht werden om op daguitstap te gaan met de leerkrachten en hun gezinnen. Dit omdat het weldra ‘Dag van de Kaapverdische leerkrachten is.’ Het was een hele verhuis naar daar: grote kookpotten, eten, borden, muziekboxen moesten allemaal mee op verplaatsing. Het vertrekuur werd dus al snel 8.30u. Wij speelden in tussentijd een potje volleybal met meester Carlos en een van de leerlingen. (Verdorie, we hadden dus toch langer kunnen slapen…) Met enkele collectivo’s werden we naar een plaats in Ribeira Grande gebracht waar een zwembad nog gevuld werd met proper water. Al snel werden de bikini’s, badpakken en zwembroeken aangeschoten om in het water te springen. Rond 10.30u kregen we een eerste maaltijd, namelijk het nationale gerecht cachupa. Heerlijk klaargemaakt door de leerkrachten! Ook waren er koekjes, omelet, cake en besmeerde broodjes. Nadien werd er nog veel gezwommen en werd er gedut door de kleinsten onder ons. Op het einde van de dag waren ze zelfs zo moe dat ze in slaap vielen op onze schoot. Tussendoor werden er nog koele dranken geserveerd, kippenboutjes en vis. Om 15.30u was het tijd voor een tweede maaltijd. Gekookte aardappelen, rijst, wortels, pompoen… Het dansen mocht hier natuurlijk ook niet ontbreken. Om 18.00u werd de geweldige dag afgesloten met een heerlijk stuk taart. We keerden (een tint bruiner / roder en met een verbrande snoet) terug naar huis met het busje. ’s Avonds kropen we vroeg onder de veren (niet letterlijk, dat zou hier veel te warm zijn!), want uren met kinderen in het water spelen is toch ook een werkje dat niet onderschat mag worden! Zondag, de laatste dag van ons laatste weekend hier, nemen we een rustdag. Zo, het einde van ons blogbericht en de laatste drie dagen werken op school zijn in zicht. We gaan van onze laatste dagen nog KNAL- dagen maken en er ontzettend van genieten! Maandag, de eerste schooldag na de vakantie, werden we weer warm onthaald door vele knuffels en kusjes op de speelplaats. De leerlingen van het 1ste leerjaar mochten hun stembanden nog eens smeren voor ons. We leerden hen het liedje ATTAKATAMOEVA met een zelfverzonnen, bijpassend dansje. Weer een deuntje dat we waarschijnlijk de komende weken op de speelplaats nog zullen horen. We maakten van de leerlingen van het 4de leerjaar echte Piet Mondrianen. Eerst gaven we via een PowerPoint kort weer wie hij was, vervolgens konden de leerlingen zelf aan de slag. Er zaten weer mooie resultaten bij! WAT ALS: Het maandagavond is en je in je diepvriezer enkel nog maar een groentenmix hebt zitten, terwijl je in die combinatie helemaal niet zoveel trek hebt? Dan begin je gewoon met het sorteren van de groenten in verschillende groepen: de wortelen en paprika apart, de erwten en de bonen en maïs. Vervolgens maak je dan klaar waar je zin in hebt! Wij verkozen deze keer de wortelen en paprika. Aan onze docenten: een welgemeende dankjewel voor het kaartje! Dit konden we 10 april in ontvangst nemen! Dinsdag was het de beurt aan de leerlingen van het 2de leerjaar om hun zangtalenten boven te halen. In beide klassen brachten we het liedje ‘Le coq est mort’ aan. We gingen ook de uitdaging aan om hen in canon te laten zingen, én met succes! Ze waren dolenthousiast en deden het weer uitstekend goed! In de namiddag konden we in het 5de leerjaar het lied ‘Si tu aimes le soleil’ verderzetten. Na schooltijd gingen we met Ariana naar Ribeira Grande om een eerste aankoop voor school te realiseren. We schuimden heel wat winkels af (lees: Chinese winkels) in de hoop dat we ergens 8 dezelfde kastrollen zouden vinden. In de laatste winkel vonden we eindelijk 8 kastrollen van dezelfde soort, meenemen die handel! Na de aerobics gingen we nog met Ariana langs Julie, om te vragen wat de stand van zaken was voor de schilderschorten die we graag aan het weeshuis willen geven. Daar vertelde ze ons dat ze geen geschikte stof had kunnen vinden om deze te maken. Dus zo gingen we met Ariana nog opzoek naar een andere oplossing. We gingen horen bij een Senegalees hier in het dorp. Hij zou het wel voor elkaar kunnen krijgen. Dit wordt vervolgd. Daarna namen we een frisse douche en gingen we onze maagjes nog eens vullen bij Gato Preto of ook wel de Zwarte Kat. We vroegen op voorhand of hij gigoti aka stoofvlees met frietjes had in huis had voor 2 personen, wat zo het geval was! En of het heerlijk was! Echte Belgische kost hier in Kaapverdië. MAAR WAT ALS: De uitbater je op het einde van de avond nog wilt trakteren op iets, terwijl je eigenlijk toch al genoeg gedronken hebt? Dan bestel je gewoon je favoriete drankje: een pontche de chocolate voor Leen en een grog voor Line. De grog is een pure sterke drank van 45° graden en pontche bestaat uit een soort melk, chocolade en grog, wat meer verdund dus. Het drankje viel bij Leen nog in de smaak, maar bij Line was het minder vanzelfsprekend. Zo gingen we opzoek naar trucjes om het toch systematisch te doen verdwijnen. Maar wil je meer van die trucjes weten of zien? Vraag dan gerust wat raad aan tante Line! Woensdagmorgen wandelden we met onze 8 kastrollen in de hand, onder de kin en tegen de buik naar school. Hier in Kaapverdië zijn ze ook in de weer met de Facebookhype en foto’s van alles en nog nemen. Zo stalde de directeur de nieuwe kastrollen uit in de keuken en vond er een korte fotosessie plaats. Binnen het half uur verschenen ze al op Facebook en konden we al heel wat leuke en positieve reacties lezen van de bevolking! Er is dus zeker sprake van een eerste, geslaagde aankoop! EN WAT ALS: Er in de klas van professora Maria (3de leerjaar) een zieke leerling aanwezig is en ze besluit deze leerling naar huis te brengen? Wel, dan krijg je het krijtje in handen en mag je vooraan in de klas gaan staan. Onder jouw begeleiding lost er dan een leerling een cijferoefening op aan het bord en wordt het product vervolgens in Romeinse cijfers omgezet. Dit tot dat professora Maria terug is. Dit ging ons ook wel af! Donderdag mochten we na drie weken terug naar onze (b)engeltjes in het weeshuis gaan. Aangezien de zuster ons voor de vakantie nog niet kon vertellen welke activiteit we moesten voorzien, deden we gewoon mee met haar en hielpen we de kinderen bij het maken van een Paaskaartje. We bleven deze keer tot 12.30u, omdat de kinderen na het eten allemaal naar huis mochten omwille van Pasen. Zo was het vrijdag ook geen school voor de kinderen en was het weeshuis ook gesloten. Vrijdagmiddag konden we onze medestudenten die in Porto Novo verblijven, weer met open armen ontvangen in ons gezellige dorpje Ponta do Sol. Verder genoten we die dag van de zon aan het zwembad bij Wim & Hilde en ’s avonds gingen we weer iets eten bij Caleta, geanimeerd met muziek natuurlijk! Zaterdag ging de wekker af omstreeks 8.00u. Tijd om op te staan en ons klaar te maken voor een wandeling met z’n allen. Na het ontbijt gingen we eerst nog even langs bij de Spencer om voldoende drankvoorraad en koeken in te slaan. Vervolgens stapten we eerst naar de B&B, waar de anderen verblijven en om zo de taxi te nemen. Wij deden voor de tweede keer de wandeling van Cova de Paúl (krater) naar Paúl. Maar wat was de temperatuur een verschil met 7 februari! Het leek net of we in een oven terecht waren gekomen waarin we zaten te bakken. Onderweg kwamen we ook terrassen tegen met suikerriet. Jonas, Kelly en Jilke hadden dit eerder al eens gegeten zoals de Kaapverdianen daar hier mee rond lopen. Zo vroegen ze de eigenaar of het mogelijk was om wat te snijden voor ons en zo proefden wij er ook eens van. Leen vond het een aparte smaak hebben, maar Line vond het wel lekker! ’s Middags hielden we weer halt bij Bar O’Curral, waar we lekker gegeten hebben en daar vervolgens water insloegen voor de rest van de wandeling. Voor we de taxi instapten in Paúl, trakteerden we onszelf nog op een lekker, verdiend ijsje! Zo, die 13 km zit er alweer op. Dit is waarschijnlijk ook ineens onze laatste wandeling die we hier gedaan hebben. Nadat iedereen zich kon opfrissen, wassen en strijken was het tijd om naar Bar Zikriola te gaan waar we weer een leuke avond beleefden met onze medestudenten en Wim & Hilde. Zondag sliepen we uit, genoten we nog wat van het mooie weer aan het zwembad en was het alweer tijd om afscheid te nemen van elkaar voor twee weken. Ondertussen vond Ariana toch nog een dame in Ribeira Grande die onze schildersschorten in orde zou brengen, alvorens we hier moeten vertrekken. Wij zijn alvast benieuwd naar het resultaat! Met gemengde gevoelens begint het verblijf hier steeds op te korten. De tijd vliegt voorbij! Onze terugreis is ondertussen ook al gepland. Vrijdagmorgen 28 april nemen we met zijn allen de ferry richting Sao Vicente. Daar zullen we tot en met maandag 1 mei in een gezellig appartement verblijven om er onze geweldige buitenlandse stage af te sluiten. 1 mei vliegen we dan door naar Lissabon, waar we ook nog een nacht zullen verblijven in een hostel. En als alles verloopt zoals gepland, staan we dinsdagochtend met onze beide voeten weer op de Belgische bodem. Féliz Páscoa! Ciao! Vrijdagnamiddag was het dan zo ver: ’s middags de aankomst van de studenten van Porto Novo en in de late namiddag de aankomst van Remco. ’s Middags gingen we met de studenten van Porto Novo en Glen eten bij Agnel. We lieten ze kennismaken met de hamburgorff (dé befaamde hamburger met frietjes, sla, een spiegelei en tomaat). En of dat hij ook in de smaak viel bij de andere studenten! |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
April 2017
Categories |